بررسی مقایسه ای میانگین میزان اشباع اکسیژن خون محیطی بین دو روش آرام بخشی وریدی در اعمال جراحی ایمپلنت دندانی

مقدمه: آرام بخشی وریدی یکی از روش های کنترل اضطراب است که در عین حال کاربرد داروهای قوی احتمال بروز هیپوکسی را در آن تشدید می کند. در این مطالعه میزان بروز هیپوکسی بین دو رژیم درمانی وریدی بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمائی بالینی آینده نگر دو سوکور تعداد 73 بیمار کاندید عمل جراحی ایمپلنت در دو گروه مطالعه شدند. آرام بخشی بیدار در یک گروه با ترکیب میدازولام/فنتانیل و در گروه دیگر با ترکیب میدازولام/کتامین داده شد. میزان اشباع اکسیژن خون در شش مرحله اندازه گیری شده نتایج با استفاده از  نرم افزار spss و آزمون آماری t test  تجزیه و تحلیل شدند. (05/0 = α ) یافته ها: میانگین اشباع اکسیژن خون در پنج دقیقه پس از شروع کار در هر دو گروه نسبت به قبل از کار کاهش نشان داد  در گروه میدازولام/ فنتانیل به 2/93 درصد و در گروه میدازولام کتامین به 9/94 درصد رسید، که کاهش اشباع اکسیژن خون در گروه اول به طور معنی داری بیشتر بود. نتیجه گیری: استفاده از آرام بخشی وریدی باعث کاهش میزان اشباع اکسیژن خون می شود. استفاده از ترکیب داروهای میدازولام و فنتانیل که هر دو باعث تضعیف سیستم تنفسی می شوند موجب کاهش بیشتر میزان اشباع اکسیژن خون می شود. مونیتورینگ دقیق داروهای وریدی و تجویز با فاصله آنها در آرام بخشی وریدی ضروری به نظر میرسد.